Creidim gur bhain sé tairbhe, chun éalú leis, as scaoth éanacha

eachtrainn ar a n-imirce. An mhaidin a d'imigh sé chuir sé cóir

mhaith ar a phláinéad. Réiúigh sé amach go cúramach na bolcáin

bheo. Bhí dhá bholcán aige a bhí beo. Agus bhí sin an-chaoithiúil

leis an bhricfeasta a théamh ar maidin. Bhí bolcán eile aige a bhí

marbh. Ach, mar a deireadh sé “Ní bhíonn fhios agat choíche!”

Marsin réitigh sé an bolcán marbh chomh maith. Má choinnítear

réitithe iad, dónn na bolcáin go ciúin rialta, gan brúchtadh. Tá

brúchtadh na mbolcán cosúil le sinnéithe ag dul trí thine. Ar

ndóigh, anseo ar an Talamh táimid i bhfad róbheag lenár gcuid

bolcán a réiteach. Sin é an fáth a dtugann siad an oiread sin

trioblóide dúinn.

Rinne an prionsa beag péacáin dheireanacha na mbaobab a

stoitheadh amach, agus iarracht de lionn dubhaair. Bhísé creidte

aige nach raibh sé i ndán dó teachtar ais go deo. Ach an mhaidin

sin, chonachtas dó go raibh sé an-taitneamhach, an timireachtsin

a raibh sé ina chleachtadh. Agus nuair a spréigh sé uisce ar an

bhláithín don uair dheireanach, agus nuair a thug sé faoin

chlogad gloine a chur uirthi mar fhoscadh, mhothaigh sé fonn

caointe ag teacht air.

- Slán go deo agat, ar seisean leis an bhláth.

Ach níor thug sí freagra ar bith air.

- Slán go deo agat, a dúirt sé arís.

Rinne an bláth casachtach bheag. Ach chan de bharr slaghdán

bheith uirthi.

-Óinseach cheartmé, ar sise leis ar deireadh. Gabhaim pardún

agat. Déan iarracht bheith sona.

Chuir sé iontas air nár chaith sí a dhath suas leis. D'fhan sé ina

sheasamh ansin, mara bhainfí stangadh as, agus an clogad gloine

sínte amach aige. Níor thuig sé an caoineadas ciúin sin.

-Ach is tú mo ghrá, cinnte, a dúirt an bláithín leis. Níor aithin

tú sin, agus ormsa atá an locht. Ach is cuma sin. Bhí tusa chomh

gan i gcéill liom féin. Déan iarracht bheith sona...Ná bac leis an

chlogad gloine sin. Níl se ag teastáil uaim níos mó.

- Ach an ghaoth...

- Níl mo shlaghdán chomh holc sin...Déanfaidh aer úr na

hoíche maith dom. Bláth is ea me.

- Ach na péisteanna...

- Caithfidh mé cur suas le cúpla cruimh má tá mé le haithne a

chur ar na féileacáin. Deirtear go bhfuil siad go hálainn. Murach

sin, cé a bhéarfas cuairt orm? Beidh tusa i bhfad i gcéin. Maidir leis

na beithígh mhóra, ní chuireann siad eagla ar bith orm. Nach

bhfuil mo chuid dealg agam?

Agus thaispeáin sí go saonta an dornán dealg a bhí aici. Ansin

dúirt sí:

- Ná bí ag crochadh timpeall mar sin. Is mór an crá é. Tá sé

socraithe agat imeacht. Bí ag imeacht leat.

Oir níor theastaigh uaithi go bhfeicfeadh sé í ag gol. Bláithín

thar a bheith uaibhreach a bhí inti...