Fuair mé amach ón méid sin an dara rud a bhí an-tábhachtach: Is

é sin,an pláinéad as ar tháinig sé ní raibh sé mórán ní b'fhairsinge

ná teach!

Ní chuirfeadh sé sin mórán iontais orm. Bhí a fhios agam go

maith, seachas na pláinéid mhóra ar nós an Talaimh, Iúpatair,

Mharsa, Véineas, ar cuireadh ainmneacha orthu go bhfuil na

céadta eile ann atá chomh beag sin uaireanta go mbíonn sé an-

doiligh iad a fheiceáil leis an teileascóip. Nuair a aimsíonn

réalteolaí ceann acu seo, cuireann sé uimhir air in ionad ainm.

Mar shampla, tugann sé, abair, “astaróideach 3251” air.

Tá tuairim láidir agam gurb é an t-astaróideach B612 an

pláinéad arbh asdon phrionsa beag. Ní fhacthas an t-astaróideach

sin leis an teileascóip ach aon uair amháin, siar sa bhliain 1909,

agus réalteolaí

— Turcach a chonaic é.

Rinne sé

léirchruthú mór an t-

am sin ar an

bhfionnachtain sin

aige ag Comhdháil

Réalteolaíochta

Idirnáisiúnta. Ach

níor chreid duine ar

bith é as siocair éide

aisteach bheith air.

Bíonn na daoine fásta

mar sin...

Ar an dea-uair do

chlú an astaróidigh B

612, tháinig deachtóir

Turcach agus chuir sé

d'iachall ar mhuintir na

Tuirce éide Eorpach a

chaitheamh, faoi phian

bháis. Rinne an

réalteolaí seo a

léirchruthú arís sa

bhliain 1920 agus

culaithan-ealaíonta air.

Agus bhí gach duine ar

aon tuairim leis an babhta seo.

Is é an fáth ar thug mé an teolas seo daoibh fá dtaobh den

astaróideach B612 agus gur lig mé libh i modh rúin an uimhir atá

air, mar gheall ar na daoine fásta. Is breá le daoine fásta

uimhreacha. Nuair a insíonn tú dóibh faoi chara nua atá agat, ní

chuireann siad ceist ort ar chor ar bith faoi na rudaí is tábhachtaí.

Ní abrann siad leat in am ar bith: “Cén sórt guth atá aige? Cad iad

na cluichí is fearr leis?

An mbailíonn sé

féileacáin?” Fiafraíonn

siad díot: “Cén aois atá

aige? Cé mhéad

deartháir atá aige? Cén

mcáchan atá ann. Cén

tuarastal atá ag a athair?”

Go dtí sin, ní shíleann

siad go bhfuil aithne acu

air. Má deir tú le daoine

fásta: “Chonaic mé teach

álainn déanta de bhrící dearga,le bláthanna dearga sna fuinneoga

agus colúir ar an díon...”, ní féidir leo an teach a shamhlú dóibh

féin. Ní móra rá leo: “Chonaic mé teach a chosnaíonn céad míle

punt.” Ansin déarfaidh siad go beo: “Nach bhfuil sé sin go deas!”

Mar sin, má deir tú leo: “Is é a chruthaíonn go raibh an prionsa

beag ann go raibh sé go hálainn, go raibh sé ag gáire, go raibh

caora ag teastáil uaidh. Nuair a theastaíonn cara uait, cruthaíonn

sé sin go bhfuil sé ann”, bainfidh siad searradh as a nguaillí agus

déarfaidh siad go bhfuil sin páistiúil! Ach má deir tú leo: “Is é an

pláinéad arbh as dó an t-astaróideach B 612” beidh siad sásta

ansin, agus ligfidh siad duitlena gcuid ceisteanna. Sin é an dóigh

a bhfuil siad. Ní ceart bheith ina dhiaidh orthu. Caithfidh páistí

bheith an-bhoigéiseach tuigbhealach le daoine fásta.

Ach ar ndóigh, muidinne a thuigeann an saol, is beag orainn

uimhreacha! Ba bhreá liom tosú ar an eachtra seo mar a bheadh

síscéal ann. Ba mhaith liom a rá:

“Fadó, fadó, bhí prionsa beag ann a bhí ina chónaíar phláinéad

nach raibh mórán níos mó ná é féin, agus a raibh cara de dhíth

air...” Do dhuine arbith a thuigeann an saol, bheadh i bhfad níos

mó de chuma na fírinne air sin.

Mar ní maith liom daoine bheith ag léamh mo leabhair ar nós

cuma liom. Is mór an crá croí dom na cuimhní cinn seo a insint.

Tá sé sé bliana ó shin cheana féin ó d'imigh mo chara leis, é féin

agus an chaora. Má tá mé ag iarraidh cur síos a dhéanamh air, tá

mé á dhéanamh sa dóigh nach ndéanfaidh mé dearmad air. Is

bocht an scéal é dearmad a dhéanamh ar chara. Chan gach duine

a raibh cara aige. Agus d'fhéadfainn tiontú amach ar nós na

ndaoine fásta, nach bhfuil spéis acu a thuilleadh ach sna figiúirí.

Sin é an fáth fosta ar cheannaigh mé bosca dathanna agus

pionsailí. Tá sé crua toiseacht ar an líníocht arís san aois a bhfuil

mise, go háirithe nuair nach ndearna mé iarracht ar bith seachas

boa dúnta agus boa oscailte, agus sin in aois mo shé bliana dom!

Ar ndóigh, féachfaidh mé le portráidí a dhéanamh a bheas

chomh cosúil leis agus is féidir. Ach níl mé cinnte ar fad go n-

éireoidh liom. Beidh pictiúr amháin ceart go leor, agus an dara

ceann,ní bheidh sé cosúil leis ar chor ar bith. Ním botúin chomh

maith fá dtaobh den airde a bhí ann. Sa cheann sin tá an prionsa

beag rómhór. Sa cheann cile sin tá sé róbheag. Tá mé in amhras

chomh maith faoin dath a bhí ar a chulaith. Bím ag gliúmáil liom

mar sin chomh maith agus is féidir liom. Beidh dul amú orm i

ndeireadh na dála faoin chuid de na mionsonraí is tábhachtaí.

Ach caithfidh sibh é sin a mhaitheamh dom. Ní thugadh mo

chara míniú dom in am ar bith. B'fhéidir gur chreid sé go raibh

mise cosúil leis féin. Ach faraor, níl mise in ann caoirigh a

fheiceáil taobh istigh de chófraí. D'fhéidir go bhfuil mé cosúil le

daoine fásta. Caithfidh go bhfuil mé ag dul in aois.