An seachtú pláinéad mar sin, is é an Talamh a bhí ann. Anois ní

haon phláinéad coitianta é an Talamh céanna! Áirítear céad agus

a haon déag deríthe air (agus ríthe na hAfraice á gcur sa chuntas,

ar ndóigh), seacht míle tíreolaí, naoi gcéad míle fear gnó, seacht

milliún go leith de mheisceoirí, trí chéad agus aon mhilliún déag

de dhaoine mórchúiseacha, is é sin le rá, amuigh agus istigh ar

dhá mhíle milliún de dhaoine fásta.

Le tuairim a thabhairt daoibh d'ollmhéid an Talaimh, féadaim

a rá libh go mb'éigean, sular fionnadh an leictreachas, slua de

lucht lasta lampaí sráide a choinneáil ar bun a raibh ceithre chéad

seasca a dó míle, cúig chéad agus a haon déag ar a líon.

B'iontach an radharc é ach bheith giota amach uaidh. Bhíodh

an slua sin ag gluaiseacht agus é faoi stiúir mar a bheadh trúpa

rinceoirí ar stáitse. Bhíodh an chéad seal ag lucht lasta na lampaí

sa Nua-Shéalainn agus san Astráil. Ansin nuair a bhí a gcuid

lampaí lasta acu siúd, théadh siad a luí. Ina dhiaidh sin isteach sa

damhsa ar a seal le lucht lasta na lampaí sa tSín agus sa tSibéir.

Ansin chaolaíodh iad sin leo isteach sna cliatháin. Tar éis sin

bhíodh a seal ag lucht lasta lampaí na Rúise agus na hIndia. Agus

ansin seal na hAfraice agus na hEorpa. Ansin lucht Mheiriceá

Theas. Ina ndiaidh siúd lucht Mheiriceá Thuaidh. Agus ní bhíodh

bun cleite isteach ná barr cleite amach orthu agus iad ag teacht

isteach ar an stáitse ina n-ord. Bhí se fíorálainn.

Ní raibh ach beirt ann a raibh saol gan seift gan saothar acu,

agus ba iad fear lasta an aon lampa amháin a bhí ag an Mhol

Thuaidh, agus a leathchúpla ag aon lampa amháin a bhí ag an

Mhol Theas. Ní raibh obair acusan ach dhá uair sa bhliain.